هر بار که با مشتریان ارتباط برقرار می کنیم، یک کلمه به طور مکرر ذکر می شود: گارانتی. هر مشتری یک دوره گارانتی متفاوت می خواهد، از دو سال تا سه سال، و برخی پنج سال می خواهند.
اما در واقع، در بسیاری از موارد، ممکن است خود مشتریان ندانند که این زمان گارانتی از کجا به دست میآید، یا صرفاً جمعیت را دنبال میکنند و فکر میکنند که LEDها باید برای مدت طولانی گارانتی شوند.
امروز شما را به دنیای LED می برم تا بفهمید عمر لامپ ها چگونه تعریف و قضاوت می شود.
اول از همه، وقتی صحبت از LED ها به میان می آید، از نظر ظاهری، می توان در یک نگاه متوجه شد که آنها با منابع نور سنتی متفاوت هستند، زیرا تقریباً همه LED ها دارای یک ویژگی متمایز هستند -یک هیت سینک
هیت سینک های مختلف برای زیبایی لامپ های ال ای دی نیستند، بلکه برای بهتر کارکردن ال ای دی ها هستند.
سپس مشتریان تعجب خواهند کرد که چرا منابع نور قبلی به ندرت از رادیاتور استفاده می کردند، اما در دوره LED تقریباً همه لامپ ها از رادیاتور استفاده می کردند؟
از آنجایی که منابع نوری قبلی برای انتشار نور به تشعشعات حرارتی متکی بودند، مانند لامپ های رشته ای تنگستن که برای انتشار نور به گرما متکی هستند، بنابراین از گرما نمی ترسند. ساختار اصلی LED یک اتصال PN نیمه هادی است. اگر دما کمی بالاتر باشد، عملکرد کار کاهش می یابد، بنابراین اتلاف گرما برای LED بسیار مهم است.
ابتدا اجازه دهید نگاهی به ترکیب و نمودار شماتیک LED بیندازیم
نکات: تراشه LED هنگام کار گرما تولید می کند. ما به دمای محل اتصال PN داخلی آن به عنوان دمای اتصال (Tj) اشاره می کنیم.
و مهمتر از همه، طول عمر لامپ های LED ارتباط نزدیکی با دمای محل اتصال دارد.
مفهومی که باید درک کنیم: وقتی از عمر یک LED صحبت می کنیم، به این معنی نیست که کاملاً غیرقابل استفاده است، اما وقتی خروجی نور LED به 70٪ می رسد، ما به طور کلی فکر می کنیم که عمر آن به پایان رسیده است.
همانطور که از شکل بالا مشاهده می شود، اگر دمای محل اتصال در 105 درجه سانتیگراد کنترل شود، شار نوری لامپ LED زمانی که لامپ LED برای حدود 10000 ساعت استفاده می شود تا 70٪ کاهش می یابد. و اگر دمای محل اتصال در حدود 60 درجه سانتیگراد کنترل شود، زمان کار آن حدود 100000 ساعت + ساعت خواهد بود، شار نوری به 70٪ کاهش می یابد. عمر لامپ 10 برابر افزایش می یابد.
در زندگی روزمره، آنچه که ما اغلب با آن مواجه می شویم این است که طول عمر LED 50000 ساعت است، که در واقع یک داده زمانی است که دمای اتصال در 85 درجه سانتیگراد کنترل شود.
از آنجایی که دمای محل اتصال نقش مهمی در طول عمر لامپ های LED دارد، چگونه می توان دمای اتصال را کاهش داد؟ نگران نباشید، بیایید ابتدا نگاهی به چگونگی دفع گرما توسط لامپ بیندازیم. پس از درک روش اتلاف گرما، به طور طبیعی خواهید دانست که چگونه دمای محل اتصال را کاهش دهید.
چگونه لامپ ها گرما را دفع می کنند؟
ابتدا باید سه راه اصلی انتقال حرارت را بشناسید: هدایت، همرفت و تابش.
مسیرهای اصلی انتقال رادیاتور عبارتند از اتلاف گرمای رسانایی و همرفتی و اتلاف حرارت تشعشع تحت همرفت طبیعی.
اصول اولیه انتقال حرارت:
هدایت: روشی که گرما در طول یک جسم از قسمت گرمتر به قسمت سردتر منتقل می شود.
چه عواملی بر هدایت گرما تأثیر می گذارد؟
① هدایت حرارتی مواد اتلاف حرارت
② مقاومت حرارتی ناشی از ساختار اتلاف حرارت
③ شکل و اندازه مواد رسانای حرارتی
تابش: پدیده اجسام با دمای بالا که گرما را مستقیماً به بیرون تابش می کنند.
چه عواملی بر تابش حرارتی تأثیر می گذارد؟
① مقاومت حرارتی محیط اطراف و محیط (عمدتا با در نظر گرفتن هوا)
② ویژگی های خود ماده تابش حرارتی (به طور کلی رنگ های تیره با قدرت بیشتری تابش می کنند، اما در واقع انتقال تابش اهمیت خاصی ندارد، زیرا دمای لامپ خیلی بالا نیست و تابش خیلی قوی نیست)
همرفت: روشی برای انتقال گرما توسط جریان گاز یا مایع.
چه عواملی بر همرفت حرارتی تأثیر می گذارد؟
① جریان و سرعت گاز
② ظرفیت حرارتی خاص، سرعت جریان و حجم مایع
در لامپ های ال ای دی، هیت سینک قسمت زیادی از هزینه لامپ را به خود اختصاص می دهد. بنابراین از نظر ساختار رادیاتور اگر متریال و طراحی به اندازه کافی خوب نباشد، لامپ پس از فروش با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد.
با این حال، در واقع، اینها فقط پیش بینی هستند و اکنون تمرکز است.
به عنوان یک مصرف کننده، چگونه قضاوت می کنید که اتلاف حرارت یک لامپ خوب است یا خیر؟
البته حرفه ای ترین روش استفاده از تجهیزات حرفه ای برای انجام تست دمای محل اتصال است.
با این حال، چنین تجهیزات حرفه ای ممکن است برای افراد معمولی ممانعت کننده باشد، بنابراین تنها چیزی که برای ما باقی می ماند این است که از سنتی ترین روش لمس لامپ برای درک دما استفاده کنیم.
سپس یک سوال جدید مطرح می شود. گرم شدن بهتر است یا نه؟
اگر رادیاتور هنگام لمس آن داغ است، قطعا خوب نیست.
اگر رادیاتور برای لمس داغ است، سیستم خنک کننده باید خراب باشد. یا رادیاتور ظرفیت اتلاف گرما کافی ندارد و گرمای تراشه نمی تواند به موقع دفع شود. یا ناحیه اتلاف گرمای موثر کافی نیست و در طراحی سازه نواقصی وجود دارد.
حتی اگر بدنه لامپ برای لمس گرم نباشد، لزوما خوب نیست.
وقتی لامپ LED به درستی کار می کند، یک رادیاتور خوب باید دمای پایین تری داشته باشد، اما رادیاتور خنک تر لزوماً خوب نیست.
تراشه گرمای زیادی تولید نمی کند، به خوبی هدایت می کند، گرمای کافی را دفع می کند و در دست احساس گرما نمی کند. این یک سیستم خنک کننده خوب است، تنها "عیب" آن این است که مقداری مواد را هدر می دهد.
اگر زیر لایه ناخالصی وجود داشته باشد و تماس خوبی با هیت سینک وجود نداشته باشد، گرما به بیرون منتقل نمی شود و روی تراشه جمع می شود. برای لمس بیرون گرم نیست، اما تراشه داخل آن در حال حاضر بسیار داغ است.
در اینجا، من می خواهم یک روش مفید را توصیه کنم - "روش نور دهی نیم ساعته" برای تعیین اینکه آیا اتلاف گرما خوب است یا خیر.
توجه: «روش نور دهی نیم ساعته» از مقاله آمده است
روش نور دهی نیم ساعته:همانطور که قبلاً گفتیم، به طور کلی با افزایش دمای اتصال LED، شار نور کاهش می یابد. سپس، تا زمانی که تغییر در روشنایی لامپ را که در همان موقعیت می درخشد اندازه گیری کنیم، می توانیم تغییر دمای اتصال را استنباط کنیم.
ابتدا مکانی را انتخاب کنید که نور خارجی آن را مختل نکند و لامپ را روشن کنید.
بعد از روشن شدن فورا یک نورسنج بردارید و مثلا 1000 lx اندازه بگیرید.
موقعیت لامپ و روشنایی سنج را بدون تغییر نگه دارید. بعد از نیم ساعت دوباره از نورسنج برای اندازه گیری استفاده کنید. 500 lx به این معنی است که شار نوری 50٪ کاهش یافته است. داخلش فوق العاده گرمه اگر بیرون را لمس کنید، باز هم خوب است. یعنی گرما بیرون نیامده است. تفاوت.
اگر مقدار اندازه گیری شده 900 lx باشد و روشنایی فقط 10٪ کاهش یابد، به این معنی است که یک داده عادی است و اتلاف گرما بسیار خوب است.
دامنه کاربرد "روش نور دهی نیم ساعته": منحنی تغییر "شار نوری در مقابل دمای اتصال" چند تراشه پرکاربرد را برمی شماریم. از این منحنی میتوان فهمید که شار نوری چند لومن کاهش یافته است و میتوانیم به طور غیرمستقیم بفهمیم که دمای محل اتصال به چند درجه سانتیگراد افزایش یافته است.
ستون یک:
برای تراشه OSRAM S5 (30 30)، شار نوری 20 درصد نسبت به 25 درجه سانتیگراد کاهش یافته است و دمای محل اتصال از 120 درجه سانتیگراد فراتر رفته است.
ستون two:
برای تراشه OSRAM S8 (50 50)، شار نوری 20 درصد در مقایسه با 25 درجه سانتیگراد کاهش یافته است و دمای محل اتصال از 120 درجه سانتیگراد فراتر رفته است.
ستون سه:
برای تراشه OSRAM E5 (56 30)، شار نوری 20 درصد در مقایسه با 25 درجه سانتیگراد کاهش یافته است و دمای محل اتصال از 140 درجه سانتیگراد فراتر رفته است.
ستون چهار:
برای تراشه سفید OSLOM SSL 90، شار نوری 15٪ کمتر از 25 درجه سانتیگراد است و دمای اتصال از 120 درجه سانتیگراد فراتر رفته است.
ستون پنجم:
تراشه Luminus Sensus Serise، شار نوری در مقایسه با 25 درجه سانتیگراد 15٪ کاهش یافته است و دمای محل اتصال از 105 درجه سانتیگراد فراتر رفته است.
همانطور که از تصاویر بالا مشخص است، اگر نور در حالت گرم پس از نیم ساعت نسبت به حالت سرد 20 درصد کاهش یابد، دمای اتصال اساساً از محدوده تحمل تراشه فراتر رفته است. اساساً می توان قضاوت کرد که سیستم خنک کننده فاقد صلاحیت است.
البته این اکثر موارد است و همه موارد استثنا دارند، همانطور که در شکل نشان داده شده است:
البته برای اکثر ال ای دی ها می توانیم از روش نور دهی نیم ساعته استفاده کنیم تا در افت 20 درصدی خوب بودن یا نبودن آن را قضاوت کنیم.
یاد گرفتی؟ هنگام انتخاب لامپ در آینده، باید توجه داشته باشید. شما نمی توانید فقط به ظاهر لامپ ها نگاه کنید، بلکه از چشمان تیزبین خود برای انتخاب لامپ ها استفاده کنید.
زمان ارسال: مه-24-2024